یه وقتهایی هست که حس و حالت رو هیچکسی غیر از خودت نمیفهمه. یعنی تو این دنیای به این بزرگی و از بین میلیاردها نفر، احساس میکنی که هیچکسی، مطلقا هیچکسی نیست که حال دلت رو اونطوری که باید بفهمه.
این حس تنهایی خیلی عجیب، ترسناک و در عین حال جالبه به نظرم. اون چیزی که داره درون تو میگذره، منحصر به فرد و فقط و فقط مختص خودته.
آدم تنها به دنیا میاد، تنها زندگی میکنه و تنها هم از دنیا میره. این تنهایی اصلا به معنایی عدم حضور بقیه آدمها تو زندگی نیست. این تنهایی جنسش متفاوته.