۰۵ارديبهشت
مگه نه اینکه وجود ما، اونچه که هویتمون رو تعریف میکنه، برآیندی از تاثیرات محیط پیرامونمونه؟
محیطی که از بدو تولد تا به امروز درش قرار داشتیم. این محیط شامل همه آدم‌ها، شنیدنی‌ها، دیدنی‌ها و تجربه‌هاییه که سر راهمون قرار گرفتن.
به نظرم اینکه بگیم ما از بقیه تاثیر نمی‌پذیریم اصلا شدنی و منطقی نیست. یه بچه در بدو تولد چی داره از خودش که وجودش رو شکل بده؟ همه رو به مرور زمان از محیط پیرامونش دریافت میکنه.
قطعا باید تلاش کرد که متوجه تاثیری که محیط روی ما می‌ذاره باشیم، ورودی‌ها رو پردازش کنیم و آگاهانه تاثیر بپذیریم اما مساله اینه که تاثیر هرگز صفر نمیشه.
خب چرا باید چیزی که اساسا شدنی نیست رو با افتخار به عنوان یه ویژگی خودمون مطرح کنیم؟
اصلی که بر اساس اون این نتیجه رو گرفتید به نظرم اساسا اشتباهه...
پیشنهاد میکنم خوندن کتاب تئوری انتخاب رو هرچند به بعضی جاهاش نقد دارم اما کلیتش رو قبول دارم...
راجع به انتخاب‌های ما صحبت میکنه و تاثیرشون و لزوم مدیریتشون...